Kliknij tutaj --> 🐻 polski instytut naukowy w kanadzie

Okazuje się, że zabytek pozostanie w rękach Polskiej Akademii Nauk. - Pałac w Turwi przejmie Instytut Chemii Bioorganicznej Polskiej Akademii Nauk - informuje Piotr Karwowski, rzecznik prasowy PAN w Warszawie. - To jeden z najlepszych o ile nie najlepszy instytut naukowy w Polsce. Działa bardzo prężnie, także na arenie międzynarodowej. We wrześniu 2018 r. IBRKiK został zlikwidowany, a w jego miejsce powołano Polski Instytut Ekonomiczny, nadzorowany przez Prezesa Rady Ministrów. Nowy Instytut może już liczyć na stałą dotację podmiotową. NIK, podczas kontroli wszczętej w wyniku złożonej skargi, sprawdziła czy Instytut Badań Rynku, Konsumpcji i Koniunktur The Best of Polish Composers Concert. 26.11.2023 18:00. 26.11.2023 21:00. Playwright Martyna Majok reading from COST OF LIVING. Copernicus 550 Gala Concert: Nothing More Beautiful than the Heavens. Learn about the work we do, about the great partners we work with, and about how we bring Polish culture to American audiences. Drugą osobą, która wywarła ogromny wpływ na Polski Instytut Naukowy był prof. Feliks Gross, socjolog. Urodzony w 1906 w Krakowie, przed wojną związany z Uniwersytetem Jagiellońskim, w okresie wojny przebywał w Nowym Jorku, był przy narodzinach PIN-u i potem stale z nim współpracował po przejściu na emeryturę z Brooklyn College Wśród czołowych organizacji i instytucji polonijnych znajdują się m.in.: Kongres Polonii Kanadyjskiej, Polski Instytut Naukowy w Kanadzie i Kanadyjsko-Polski Instytut Badawczy. W Ontario znajduje się pierwsza polska osada w Kanadzie założona w 1858 roku przez kaszubskich migrantów. Zobacz też Site De Rencontre Non Payant En France. Nazwa: Polski Instytut Naukowy w Kanadzie i Biblioteka Polska, Oddział w Ottawie Miasto: Ottawa Województwo: Powiat: System biblioteczny: Typ: Biblioteki polskie na świecie Kontakt: -brak- Adres URL biblioteki: Polski Instytut Naukowy w KanadzieThe Polish Institute of Arts and Sciences In Canada Data założenia 1976 Państwo Kanada Polski Instytut Naukowy w Kanadzie – polska emigracyjna placówka będąca do 1976 Oddziałem Polskiego Instytutu Naukowego z siedzibą w Nowym Jorku. Od 1976 roku działa jako samodzielne stowarzyszenie z siedzibą w Montrealu. Historia i działalność[edytuj | edytuj kod] Polski Instytut Naukowy w Kanadzie od 1943 roku związany jest z Uniwersytetem McGill w Montrealu. W obiektach tego uniwersytetu znajduje się siedziba Instytutu i Biblioteka Polska. Z chwilą oficjalnego powołania Polskiego Instytutu Naukowego w Kanadzie, dotychczasowe Koła montrealskiego Oddziału PIN w Ottawie, Toronto i Vancouver przekształciły się w oddziały PINK. Pierwszym prezesem Polskiego Instytutu Naukowego w Kanadzie był Tadeusz Romer, dotychczasowy dyrektor montrealskiej filii nowojorskiego PIN. Po jego śmierci w 1978 roku funkcję prezesa przejął Bohdan Ławruk (do 1985). W latach 1985-2009 prezesem był Józef Lityński. Od 2009 roku funkcję prezesa PINK pełni Stanisław Latek. Integralną częścią PINK jest Biblioteka Polska im. Wandy Stachiewicz przy Uniwersytecie McGill w Montrealu (w latach 1943-1977 jej dyrektorem była Wanda Stachiewicz). Jest ona największą biblioteką polską na kontynencie amerykańskim. Od 1950 roku posiada ona charakter biblioteki naukowej. W 2006 roku Rada Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie przyjęła propozycję PINK i uznała Polski Instytut Naukowy w Montrealu za Stację Naukową PAU. Pomimo oddzielenia się w 1976 roku od Polskiego Instytutu Naukowego w Nowym Jorku członkowie PINK zachowują członkostwo nowojorskiego Instytutu. Bibliografia[edytuj | edytuj kod] Jan Draus, Nauka polska na emigracji 1945–1990 [w:] Historia nauki polskiej, t. 10: 1944-1989. Cz. 2, Instytucje, red. Leszek Zasztowt i Joanna Schiller-Walicka, Warszawa: Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów PAN - Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR 2015, s. 485-682. Martyna Figiel, Instytucje polonijne w Kanadzie, „Poradnik Bibliotekarza” 2014, nr 7/8, s. 17-19. W 1942 r. w Nowym Jorku, polscy naukowcy, którzy znaleŸli siê na kontynencie amerykañskim jako uchodŸcy wojenni, z prof. Oska-rem Haleckim za³o¿yli Polski Instytut Naukowy w Ameryce (Polish Institute of Arts and Science in America – PIASA). Instytut mia³ byæ na emigracji odpowiednikiem Polskiej Akademii Umiejêtnoœci w Krakowie. Prof. O. Halecki, znany historyk przedwojennego Uni-wersytetu Warszawskiego, bywa³ czêsto w Montrealu, gdzie wyk³ada³ historiê Europy Wschodniej na francuskojêzycznym Uniwersite de Montreal, nawi¹za³ kontakt z garstk¹ polskich profesorów rzuconych losami wojennymi do Kanady. To oni w 1943 r. z poparciem prof. O. Haleckiego stworzyli oddzia³ kanadyjski PIASA, który póŸniej, z inicjatywy d³ugoletniego prezesa prof. Tadeusza Romera, zmieni³ nazwê na Polski Instytut Naukowy w Kanadzie, z sekcjami w Otta-wie, Toronto i Vancouver. Celem kanadyjskiego oddzia³u by³o stwo-rzenie forum dla coraz liczniejszej grupy intelektualistów polskich w Kanadzie oraz nawi¹zanie stosunków z odpowiednimi grupami ka-nadyjskimi. Za poœrednictwem dzia³alnoœci oddzia³ mia³ szerzyæ prawdê o Polsce, jej historii i kulturze, w okresie, gdy informacje by-³y zniekszta³cane i niszczone w kraju przez okupantów. Od pocz¹tku swego istnienia oddzia³, popularnie zwany Instytutem Polskim, mia³ poparcie wielu uczonych kanadyjskich uczelni. Wœród nich wyró¿nia³ siê powszechnie znany neurochirurg Wilder G. Pen-field, profesor Uniwersytetu McGill oraz za³o¿yciel i dyrektor œwia-towej s³awy Montrealskiego Instytutu Neurologicznego. Od czerwca 1938 r. by³ zagranicznym cz³onkiem korespondentem Wydzia³u Le-karskiego Polskiej Akademii Umiejêtnoœci. Z tej racji Penfield przej¹³ nieoficjalny patronat nad nowopowsta³¹ polsk¹ instytucj¹, ak-tywnie w³¹czaj¹c siê w pocz¹tkow¹ fazê organizacyjn¹ Instytutu Pol-skiego. Przede wszystkim stara³ siê o poparcie swojego uniwersytetu dla polskiej inicjatywy. Wa¿n¹ rolê w za³o¿eniu kanadyjskiej sekcji PIASA w Montrealu odegra³ te¿ polski konsul generalny Rzeczypo-spolitej Polskiej w Montrealu, dr Tadeusz Brzeziñski (ojciec Zbignie-wa), który mia³ liczne kontakty z kanadyjskim œrodowiskiem intelek-tualnym, angielskim i francuskim. Niezmiernie wa¿n¹ dla dalszej dzia³alnoœci i d³ugoletniej egzystencji nowej polskiej placówki kultu-ralnej by³a rezolucja rady senackiej McGill dotycz¹ca udzielenia In-stytutowi Polskiemu przywilejów uniwersyteckich oraz udostêpnienia siedziby na terenie uczelni. Pocz¹tkowo by³ to niewielki pokój na-przeciw gabinetu rektora uniwersytetu, ale po kilku przeprowadzkach Instytut od 1964 r. ma sta³¹ siedzibê w stylowej, trzypiêtrowej kamie-nicy, w centrum miasta, na obrze¿ach zabudowañ uniwersyteckich. Instytut Polski uwa¿any jest za afiliowany przy Uniwersytecie. Jest organizacj¹ niezale¿n¹ od w³adz uczelni, zrzeszaj¹c¹ przewa¿nie Ka-nadyjczyków polskiego pochodzenia, jednak od pocz¹tku swego ist-nienia honorowym prezesem Instytutu Polskiego jest zawsze kolejny rektor Uniwersytetu McGill. Od 1989 r. Instytut koncentruje siê na promowaniu polskiej kultury w Kanadzie oraz zaspokajaniu intelek-tualnych potrzeb polsko-kanadyjskiego spo³eczeñstwa. Dzia³alnoœæ Instytutu to tak¿e organizacja licznych konferencji i spotkañ. Ostatnia zorganizowana konferencja miêdzynarodowa, ciesz¹ca siê du¿ym za-interesowaniem, poœwiêcona by³a ¿yciu i twórczoœci Brunona Schul-za. Biblioteka im. Wandy Stachiewicz – Biblioteka Polska w Montre-alu jest na pewno najwa¿niejszym osi¹gniêciem Instytutu Polskiego. W 1943 r. by³a to zaledwie maleñka kolekcja ksi¹¿ek dla cz³onków Instytutu. Od 1950 r. biblioteka zmieni³a swój charakter, przekszta³-caj¹c siê w³aœciwie w dwie instytucje – bibliotekê akademick¹ s³u¿¹-c¹ naukowcom i studentom zainteresowanym polskimi problemami oraz bibliotekê wypo¿yczaj¹c¹ swoje zbiory Polonii. Stale powiêksza-j¹cy siê ksiêgozbiór, licz¹cy obecnie ponad 40 tys. tomów, zawiera przede wszystkim ksi¹¿ki z dziedziny literatury, historii, filozofii, sztuki i religii. Wiêkszoœæ materia³ów jest w jêzyku polskim, ale pra-ce dotycz¹pra-ce Polski pisane przez polskich autorów w jêzyku francu-skim lub angielfrancu-skim te¿ stanowi¹ znaczn¹ czêœæ ksiêgozbioru. W czy-telni biblioteki jest ponad sto tytu³ów periodyków i gazet w jêzyku polskim, publikowanych na ca³ym œwiecie. W ostatnich latach rocz-nie wypo¿ycza siê czytelnikom oko³o 18 tys. ksi¹¿ek. Od samego pocz¹tku Biblioteka Instytutu by³a specjaln¹ trosk¹ Wandy Stachiewicz, która by³a za³o¿ycielk¹, wieloletnim dyrektorem i kustoszem ksi¹¿nicy. Pod jej kierownictwem pracowa³o spo³ecznie – z wielkim oddaniem i entuzjazmem – wiele osób, przyczyniaj¹c siê do rozwoju œwietnoœci biblioteki. Wy³¹czn¹ zas³ug¹ W. Stachiewicz jest fakt, ¿e Biblioteka Instytutu Polskiego w Montrealu stanowi obe-cnie najwiêksz¹ polsk¹ bibliotekê na kontynencie amerykañskim i czo³ow¹ polsko-kanadyjsk¹ instytucjê. Dlatego te¿ cz³onkowie In-stytutu zdecydowali na corocznym zebraniu w 1984 r. o nadaniu bi-bliotece imienia Wandy Stachiewicz. Nie sposób, po ponad szeœædzie-siêciu latach, wymieniæ wszystkie osoby, które pracowa³y ochotniczo w bibliotece przez d³ugie okresy. Ich ofiarna praca warunkowa³a jej istnienie. Trzeba tu jednak wspomnieæ o niezwyk³ym wk³adzie w roz-wój biblioteki dr Olgi Krzyczkowskiej, która by³a odpowiedzialna przez pierwsze 35 lat za dobór ksiêgozbioru. JeŸdzi³a czêsto do Pol-ski, nawet w okresie, kiedy by³o to wielk¹ rzadkoœci¹. Wykorzystywa-³a okolicznoœæ, ¿e jej m¹¿ by³ wysokim urzêdnikiem stowarzyszenia linii lotniczych IATA, i zorganizowa³a w Polsce sieæ znajomych osób dbaj¹cych, aby odpowiednie wydawnictwa krajowe dociera³y do Ka-nady prywatnymi drogami. W Bibliotece Instytutu Polskiego nawet funkcja dyrektora jest funkcj¹ spo³eczn¹, od 1986 r. pe³ni j¹ profesor neurologii Hanna Pappius. Ja sprawujê jedyny p³atny etat biblioteka-rza. Jestem zwi¹zany z Bibliotek¹ Polsk¹ od ponad 25 lat, najpierw ja-ko wolontariusz, a w 1985 r. sta³em siê odpowiedzialny za prowadze-nie tej placówki. Ukoñczy³em w 1978 r. Uniwersytet Gdañski ze spe-cjalnoœci¹: Wiedza o ksi¹¿ce oraz Uniwersytet Concordia w Montrea-lu, na którym uzyska³em w 1995 r. „Diploma in Library Studies”. Biblioteka Polska w Montrealu jest aktywnym cz³onkiem Sta³ej Konferencji Archiwów, Muzeów i Bibliotek na Zachodzie, organiza-cji bêd¹cej wspóln¹ p³aszczyzn¹ dzia³ania wszystkich znacz¹cych polskich instytucji kulturalnych na Zachodzie, z Bibliotek¹ Polsk¹ w Pary¿u na czele. Bierzemy udzia³ w corocznych konferencjach, a nasza placówka odpowiedzialna jest za prowadzenie strony interne-towej konferencji ( Podczas trwania ustroju komunistycznego Biblioteka Polska nie utrzymywa³a z Polsk¹ ¿adnych kontaktów, mimo licznych rz¹dowych ofert. Prowadzi³a natomiast wymianê publikacji z Bibliotek¹ Narodo-w¹, Bibliotek¹ Jagielloñsk¹, Bibliotek¹ Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i Bibliotek¹ Zak³adu Narodowego im. Ossoliñskich. Odwiedzali j¹ profesorowie KUL i UJ, osoby zwi¹zane z opozycj¹ polityczn¹ przed rokiem 1980, a potem w okresie stanu wojennego bi-blioteka aktywnie wspiera³a Solidarnoœæ, umo¿liwiaj¹c przyje¿d¿aj¹-cym polskim dzia³aczom kontakty ze œrodowiskiem polonijnym i daj¹c okazjê do prezentowania innego, ni¿ oficjalne w PRL, stanowiska po-litycznego i spo³ecznego. Przyje¿d¿aj¹cy chêtnie korzystali z bogatego ksiêgozbioru biblioteki, zw³aszcza z literatury niedostêpnej w kraju. Po 1989 r. kontakty z Polsk¹ znacznie siê o¿ywi³y. Bardzo cenne s¹ dla Bi-blioteki Polskiej kontakty i wielka pomoc ze strony BiBi-blioteki Narodo-wej w Warszawie i Polskiej Akademii Umiejêtnoœci w Krakowie. Obie te instytucje przyczyni³y siê do wydania katalogu zbiorów Biblioteki Polskiej pt. Grafika polska 1918-1939, naukowo opracowanego trójjê-zycznego albumu zawieraj¹cego prace czterdziestu czo³owych polskich artystów grafików, które s¹ czêœci¹ zbiorów ikonograficznych bibliote-ki. Na wydanie Grafiki polskiej wy³o¿y³o te¿ œrodki finansowe Stowa-rzyszenie „Wspólnota Polska”. Kolejna publikacja, monografia Polskie groby na Cmentarzu w Saint Sauveur des Monts jest dotowana przez Radê Pamiêci Walk i Mêczeñstwa w Warszawie. Biblioteka Polska ze swej strony zaopatruje Bibliotekê Narodow¹ w Warszawie w kanadyj-skie polonika oraz rozsy³a swoje wydawnictwa do wielu bibliotek w Polsce, które wzruszone dziêkuj¹ za otrzymane dary. Z prawdziw¹ satysfakcj¹ trzeba stwierdziæ, ¿e osi¹gniêcia Polskie-go Instytutu NaukowePolskie-go w Kanadzie i Biblioteki im. Wandy Stachie-wicz s¹ obecnie uznawane w Polsce. W 1999 r. Ministerstwo Kultu-ry i Dziedzictwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej przyzna³o instytutowi i bibliotece odznakê „Zas³u¿ony dla Kultury Polskiej” za wieloletnie i owocne propagowanie sztuki i kultury polskiej za grani-c¹. W 2001 r. Poczta Polska wyemitowa³a seriê znaczków upamiêt-niaj¹cych kulturalne instytucje emigracyjne, jeden z nich poœwiêcony jest placówkom kanadyjskim. W 2007 r. obie polonijne instytucje w Montrealu otrzyma³y „Medal Pro Memoria” przyznawany przez Kierownika Urzêdu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowa-nych za wybitne zas³ugi w utrwalaniu pamiêci o ludziach i czynach w walce o niepodleg³oœæ Polski podczas II wojny œwiatowej i po jej zakoñczeniu. Podstawy materialne istnienia i dzia³ania Biblioteki Polskiej umac-nia³y siê powoli. Na pocz¹tku jej istnienia bud¿et kanadyjskiej sekcji Polskiego Instytutu by³ minimalny, opiera³ siê wy³¹cznie na drobnej subwencji Rz¹du Polskiego w Londynie. Po uznaniu przez aliantów rz¹du komunistycznego w Warszawie instytut zosta³ bez ¿adnego sta-³ego wsparcia finansowego. W latach szeœædziesi¹tych pozwoli³y bi-bliotece przetrwaæ ten bardzo trudny dla niej okres dary indywidual-ne. Od 1982 r. biblioteka otrzymuje te¿ doroczn¹ dotacjê od zarz¹du miasta Montreal, wystarczaj¹c¹ na czêœciowe pokrycie wynagrodzenia bibliotekarza. Sta³a modernizacja i rozwój biblioteki mo¿liwe s¹ dziê-ki poparciu Polonii z ca³ej Kanady. Spo³ecznoœæ polsko-kanadyjska wspiera bibliotekê, odpowiadaj¹c pozytywnie i ofiarnie na tradycyjny ju¿ od 1986 r. doroczny jesienny apel. Mo¿na powiedzieæ, ¿e Biblio-teka Polska w Montrealu stoi obecnie na trzech solidnych filarach. Pierwszy filar to czo³owy kanadyjski Uniwersytet McGill, któremu za-wdziêczamy nie tylko pomieszczenie, ale te¿ specjalne uznanie w œro-dowisku bibliotek akademickich. Drugim filarem jest kilka ju¿ gene-racji osób pracuj¹cych w bibliotece spo³ecznie, z wielkim oddaniem i entuzjazmem. Trzeci filar stanowi Polonia kanadyjska, która przez ostatnie dwadzieœcia lat regularnie finansuje bibliotekê. Biblioteka Polska funkcjonuje w du¿ym systemie bibliotek Uni-wersytetu McGill, który ma 21 wydzia³ów, oferuje studentom ponad trzysta programów studiów na poziomie undergraduate i graduate. Kolekcja bibliotek Uniwersytetu liczy ponad szeœæ milionów doku-mentów, z czego ponad dwa miliony stanowi¹ ksi¹¿ki, kolejne dwa miliony to mikroformy, a ksi¹¿ek w wersji elektronicznej jest prawie milion. Zbiory czasopism w wersji papierowej licz¹ prawie 14 tys. jednostek, a czasopism elektronicznych ponad 38 tys. Zbiory u³o¿one s¹ zgodnie z zasadami klasyfikacji Biblioteki Kongresu, obowi¹zuje wolny dostêp do pó³ek. Prawie wszystkie zbiory objête s¹ katalogiem online. Warto tu dodaæ przydatn¹ dla bibliotekarzy informacjê, ¿e w 1999 r. Uniwersytet McGill przeszed³ z systemu Notis na Aleph 500, uznaj¹c, ¿e skuteczniej oddaje on, wed³ug s³ów dyrektor Biblio-teki Uniwersytetu, „international aspects of our university”. Polityk¹ Biblioteki Uniwersytetu by³o zawsze maksymalne wyjœcie naprzeciw potrzebom swoich u¿ytkowników – profesorów i studen-tów, co wyra¿a realizacja nastêpuj¹cych us³ug: 1) studenci zawsze mo-g¹ prosiæ o ekspresowe skatalogowanie nowych nabytków, 2) w cza-sie sesji egzaminacyjnych biblioteka bywa otwarta dla studentów ca-³¹ dobê, 3) wprowadzona zosta³a mo¿liwoœæ tzw. czatu z biblioteka-rzem, w czasie sesji informacja naukowa czynna jest do póŸnych go-dzin nocnych. Biblioteki w systemie uniwersytetu dysponuj¹ ponad 580 terminalami dla czytelników i wszystkie s¹ „strefami bezprzewo-dowego Internetu”. Biblioteka Polska, nale¿¹ca do systemu bibliotek uniwersytetu, w za-kresie serwisu musi wychodziæ naprzeciw oczekiwaniom swoich czy-telników. Mimo ¿e na Uniwersytecie McGill nie ma katedry polonisty-ki (próby jej uruchomienia nie powiod³y siê z powodu wysopolonisty-kich ze strony uczelni wymagañ finansowych), to zainteresowanie Polsk¹ jako jednym z pañstw Europy Œrodkowej jest ci¹gle ¿ywe. G³ównymi u¿yt-kownikami zbiorów Biblioteki Polskiej s¹ profesorowie i studenci ta-kich departamentów (wydzia³ów), jak: Russian and Slavic Departa-ment, wydzia³y Historii, Nauk Politycznych czy Studiów ¯ydowskich. St¹d wielkie starania Biblioteki Polskiej o nabytki z zakresu polskiej hi-storii i literatury w jêzyku francuskim i angielskim. Katalog Biblioteki Polskiej zawiera opisy ponad 40 tys. dzie³. Ksi¹¿ki naukowe, które mo-g¹ byæ przydatne studentom i profesorom (nawet wydane w jêzyku pol-skim), od 1986 r. wprowadzane s¹ do katalogu bibliotek Uniwersytetu McGill (MUSE), i tym samym s¹ dostêpne w Internecie. Katalogowa-niem zajmuje siê wykwalifikowany, zawodowy bibliotekarz, a koszty opracowania dokumentów obci¹¿aj¹ bud¿et Biblioteki Polskiej. Opi-sów z adnotacj¹, ¿e ksi¹¿ka znajduje siê w Polish Institute Library, jest obecnie ju¿ oko³o 15 tys. Wprowadzone do katalogu uniwersyteckiego ksi¹¿ki z Biblioteki Polskiej s¹ dostêpne dla wszystkich zainteresowa-nych w Kanadzie; mo¿na je wypo¿yczaæ poprzez sieæ wypo¿yczeñ miêdzybibliotecznych bibliotek uniwersyteckich i publicznych. Biblioteka Polska bardzo szybko zorientowa³a siê w korzyœciach, jakie niesie Internet. Dziêki temu, ¿e funkcjonuje w sieci bibliotek uniwersyteckich, dostêp do Internetu uzyska³a ju¿ w koñcu lat osiem-dziesi¹tych. Wówczas wielk¹ nowoœci¹ i rewelacj¹ wœród czytelni-ków biblioteki by³a pierwsza polska gazeta komputerowa „Donosy”, wysy³ana przez pocztê elektroniczn¹ od 1989 r. Codziennie by³a prze-ze mnie drukowana z Internetu, rozsy³ana faksem, a tak¿e wyk³adana w czytelni biblioteki. Pierwsza wersja strony internetowej biblioteki powsta³a ju¿ w 1995 r. i tu warto dodaæ, ¿e w 2002 r. strona www bi-blioteki uzyska³a nagrodê specjaln¹ przewodnicz¹cego Stowarzysze-nia Bibliotekarzy Polskich w konkursie na najlepsze strony interneto-we bibliotek w kategorii „Biblioteki polskie poza granicami kraju”. Dziêki stronie internetowej nap³ywaj¹ do biblioteki pytania z ca³ego œwiata. Dotycz¹ g³ównie Polonii kanadyjskiej, spraw Kanady, zdarza-j¹ siê te¿ poszukiwania cz³onków rodzin z emigracji wojennej i soli-darnoœciowej. Nierzadkie s¹ zapytania, w jaki sposób mo¿na wyje-chaæ do Kanady i dobrze siê w niej urz¹dziæ. W celu umo¿liwienia czytelnikom wolnego dostêpu do Internetu w 2006 r., dziêki subwencji Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, zaku-piono do Biblioteki Polskiej piêæ nowoczesnych komputerów IBM. Uniwersytet McGill pokry³ koszt pod³¹czenia do systemu Biblioteki G³ównej uczelni, co umo¿liwi³o Bibliotece Polskiej i jej u¿ytkowni-kom dostêp do licznych zaprenumerowanych czasopism i baz danych. Trzy stanowiska komputerowe s¹ dostêpne w czytelni; jest to wygod-ne zarówno dla studentów uczelni, jak i goœci przybywaj¹cych z Pol-ski, kontynuuj¹cych pracê naukow¹. Studenci Uniwersytetu McGill polskiego pochodzenia zagl¹daj¹ do czytelni Biblioteki Polskiej wte-dy, gdy w Bibliotece G³ównej uczelni s¹ kolejki do stanowisk kom-puterowych. W jesieni 2007 r. Biblioteka Polska planuje zorganizo-waæ dla czytelników, zw³aszcza starszych, bezp³atny kurs obs³ugi komputera i Internetu. W ci¹gu szeœædziesiêciu lat dzia³alnoœci Biblioteka Polska mocno wros³a w pejza¿ Polonii montrealskiej. Zaspokaja w du¿ej mierze po-trzeby intelektualne Polonii i jest niew¹tpliwie wizytówk¹ jej osi¹-gniêæ kulturalnych. W programie pobytu znanych osób w Montrealu zawsze jest planowana wizyta w Bibliotece Polskiej. W 1969 r. odwiedzi³ Bibliotekê krakowski kardyna³ Karol Wojty³a, wœród goœci Biblioteki byli te¿ laureaci Nagrody Nobla – Lech Wa³êsa i Czes³aw Mi³osz. Bibliotekê odwiedzaj¹ nie tylko wielcy i s³awni. Przyje¿d¿a-j¹ce z Polski do swoich dzieci matki, odwiedzaPrzyje¿d¿a-j¹ce wnuki, bardzo czêsto kieruj¹ swoje kroki do Biblioteki, wypo¿yczaj¹ ksi¹¿ki i chwa-l¹ biblioteczne zbiory, które s¹ wed³ug ich s³ów o wiele bogatsze ni¿ ksiêgozbiory bibliotek publicznych w kraju. Okazuje siê, ¿e bibliote-ka kupuje, w miarê swoich mo¿liwoœci, prawie wszystkie polskie no-woœci wydawnicze. Biblioteka Polska traktowana jest przez spo³ecznoœæ polonijn¹ w Montrealu jako „nasza biblioteka”. Najlepszym dowodem tej apro-baty jest poparcie finansowe, której Polonia udziela bibliotece jesie-ni¹ ka¿dego roku. Od ponad æwieræwiecza Biblioteka Polska stawia sobie szczytny cel, aby zebraæ od osób prywatnych kwotê nie mniej-sz¹ ni¿ 25 tys. dolarów. Tylko raz w ci¹gu minionych lat kwota by³a mniejsza, zwykle zbiórka przynosi wiêcej ni¿ 30 tys. Przyj¹³ siê te¿ wœród Polonii zwyczaj niekupowania kwiatów na ceremonie pogrze-bowe, znajomi i przyjaciele zmar³ego przekazuj¹ pieni¹dze w darze Bibliotece Polskiej, zwykle s¹ to kwoty od 1 do 2,5 tysi¹ca dolarów. Ten dobry wizerunek biblioteka zawdziêcza swojej wytê¿onej pra-cy i aktywnej wspó³prapra-cy z mediami polonijnymi – radiem i ukazu-j¹cym siê miesiêcznikiem „Biuletyn Polonijny”, w którym jest sta³a rubryka „Na pó³ce z ksi¹¿kami – Nowoœci Biblioteki Polskiej w Mon-trealu”. Biblioteka przyci¹ga te¿ dzieci i m³odzie¿ ze szkó³ sobotnich, prezentuj¹c im pracê biblioteki, oraz organizuje sprzeda¿ ksi¹¿ek pod-czas kiermaszów polonijnych. W goœcinnych progach biblioteki maj¹ miejsce tak¿e spotkania m³odych naukowców z fundacji polonijnych. Biblioteka jest miejscem przepojonym polskoœci¹, ¿yj¹cym ni¹ i przy-ci¹gaj¹cym nie tylko starsze, ale i m³ode pokolenie. Pozwala to Bi-bliotece Polskiej patrzeæ z optymizmem w przysz³oœæ, pomimo ¿e wspó³czesnoœæ stanowi dla bibliotek wielkie wyzwanie. Országos Idegennyelvû Könyvtár Budapeszt, Wêgry ORSZÁGOS IDEGENNYELVÛ KÖNYVTÁR NOTY BIOGRAFICZNE Instytut Naukowy im. Oskara Haleckiego w Kanadzie podjął się zadania opracowania not biograficznych zasłużonych Polaków i Kanadyjczyków polskiego pochodzenia, którzy działali na różnych polach, z okazji 150-lecia powstania Kanady (1867-2017). Pierwsza grupa not biograficznych obejmuje Polaków i Kanadyjczyków polskiego pochodzenia, którzy działali i zmarli w Ottawie w XX w. Zamierzamy rozszerzyć ten projekt uzupełniając listę o Polaków z innych regionów i miast Kanady. Ottawa, 15 października 2017 Dr. inż. Alexander M. Jabłoński Prezes Oskar Halecki Institute in Canada Polski Instytut Naukowy w Kanadzie powstał w 1943 roku z inicjatywy profesora Oskara Haleckiego, światowej sławy historyka i członka Polskiej Akademii Umiejętności (PAU) oraz Wandy Stachiewiczowej, czynnej społecznie w środowisku polskich emigrantów. Do członków - założycieli należał także szereg wybitnych naukowców : prof. W. G. Penfield (Uniwersytet McGill), prof. W. Bovey (Uniwersytet McGill), prof. R. A. MacLennan (Uniwersytet McGill), prof. C. MacMillan (Uniwersytet McGill), prof. J. B. Colip (Royal Society of Canada), prof. J. Rousseau (Association canadienne pour l'avancement de sciences), prof. J. Pawlikowski (École Polytechnique de Montréal), prof. B. Szczeniowski (Uniwersytet Montrealski), dr T. Poznański (Uniwersytet Laval), dr T. Brzeziński (konsul RP w Montrealu). ​ Początkowo Instytut zaistniał jako Oddział Kanadyjski Polskiego Instytutu Naukowego w Ameryce z siedzibą w Nowym Jorku. Miał on służyć wymianie opinii naukowych między Polakami i Kanadyjczykami oraz występować w obronie wolnej myśli naukowej w Polsce. Rektor Uniwersytetu McGill oraz rektor Uniwersytetu Montrealskiego zostali honorowymi członkami Instytutu, natomiast profesor Penfield - jego pierwszym prezesem. Rodzima uczelnia profesora Penfielda, Uniwersytet McGill, ugościła nowopowstały Instytut na swoim kampusie, gdzie Instytut miał siedzibę do września 2016 roku. W 1976 r. Oddział Montrealski Polskiego Instytutu Naukowego oddzielił się od Polskiego Instytutu Naukowego w Ameryce i zaistniał jako samodzielna instytucja kanadyjskiej wyższej użyteczności publicznej.

polski instytut naukowy w kanadzie