Kliknij tutaj --> 🥊 led zeppelin iv okładka

Led Zeppelin III. ( 1970 ) Led Zeppelin IV. ( 1971 ) Houses of the Holy. ( 1973 ) Det obetitlade fjärde studioalbumet av den brittiska rockgruppen Led Zeppelin, som vanligtvis kallas Led Zeppelin IV, gavs ut den 8 november 1971. Albumet spelades in mellan december 1970 och augusti 1971. Led Zeppelin IV är en av de tio mest sålda albumen i Later pressings of Led Zeppelin II credit Dixon. There were remakes and reworkings on Led Zeppelin III too. Gallows Pole, for example, was a new take on Leadbelly’s Gallis Pole. Tellingly, Leadbelly’s song was itself a version of an old folk song The Prickle Holly Bush. In borrowing from the past, Zeppelin were part of a long and glorious 9 References. Led Zeppelin IV is the conventional, but unsanctioned designation of the untitled fourth album of English rock band Led Zeppelin. It was issued on 8 November 1971 in the United States of America and 12 November 1971 in the United Kingdom. Although several of Led Zeppelin's early albums sold well and made an impact on the world of Product description. LED ZEPPELIN Led Zeppelin IV (1994 German pressed 8-track digitally remastered CD album including Black Dog Rock and Roll Going to California The Battle Of Evermore [featuring Sandy Denny] and their classic signature hit Stairway toHeaven. The disc comes housed in the clear jewel case with the picture booklet sleeve) Jimmy Page has done a great job restoring this album like he has with all the Led Zeppelin albums. Led Zeppelin III was released between 2 of the greatest rock albums ever; Led Zeppelin II and IV. It is over-shadowed by them but is a great album. Led Zeppelin III is more experimental, more folksy, more blues, and more varied. The band sounds great. Site De Rencontre Non Payant En France. Skala ocen stanu płyt winylowych w sklepie Każda oferowana w sklepie płyta jest bardzo rzetelnie opisana i surowo oceniona wg poniższej skali ocen płyt winylowych: Nowa w folii | Mint (folia) okładka: nowa, fabrycznie zafoliowana, płyta: nowa Nowa | Mint okładka: nowa,płyta: nowa MintMint- Prawie jak nowa | Near mint (NM) okładka: prawie jak nowa,płyta: prawie jak nowa, bez oznak używania, z zachowaną pełną jakością dźwięku NMNM- Doskonała | Excellent (EX) okładka: posiada pewne niewielkie oznaki użytkowania,płyta: płyta: posiada niewielkie oznaki używania, mogą występować bardzo drobne ryski, można słyszeć sporadyczne delikatne trzaski, zmniejszenie jakości dźwięku jest niewielkie EX+++EX++EX+EXEX- Bardzo dobra | Very good (VG) okładka: może posiadać niewielkie zagniecenia, otarcia na krawędziach i grzbiecie, uszkodzenia po cenówkach,płyta: grana wiele razy, może posiadać eksploatacyjne średnie ślady użytkowania, płytkie rysy i przetarcia, jednak nie przeskakuje i nie zawiesza się, w cichszych momentach można słyszeć lekkie trzaski i smażenie VG+++VG++VG+VGVG- Dobra | Good (G) okładka: może być lekko uszkodzona, poplamiona, naderwana, płyta: grana bardzo często, może posiadać widoczne głębsze rysy, mogą wystąpić szumy, trzaski, czasem niewielkie przeskoki G+++G++G+G Zadowalający | Fair (F) okładka: może być mocno uszkodzona, mocno poplamiona, podarta,płyta: mogą występować rysy, powodujące głośne trzaski i przeskoki Słaby | Poor (P) okładka: bardzo zniszczona lub jej brak,płyta: nie odtwarza się zadowalająco, liczne przeskoki Dla większego doprecyzowania stanu płyt winylowych mogą występować łączenia ocen tzw. oceny pośrednie oraz od jednego do maksymalnie trzech znaków (+) i jeden (-) przy ocenach. Przykładowo: ocena VG+++/EX- oznacza, że płyta jest w dużo lepszym stanie niż VG, ale nie spełnia kryteriów oceny EX lub EX-. 07 marca, 2019 Kategoria: Rock Radomir Wasilewski Ukazaniu się tego albumu towarzyszył spory niepokój fanów Led Zeppelin. Po eksperymentalnej "trójce" nikt nie był pewien, czy grupa będzie dalej eksplorować folkowe, akustyczne tereny i jeszcze bardziej eksperymentować czy też wróci do dominującego na pierwszych dwóch albumach cięższego rocka. Jak się miało okazać, muzycy wybrali rozwiązanie pośrednie i na swojej czwartej płycie pokazali się zarówno od strony klasyczno-czadowej, jak i bardziej bardziej eksperymentalnej, w tym także w obszarach nie penetrowanych we wcześniejszych latach. Po raz kolejny grupa zapisała się w historii muzyki rockowej, nagrywając swój najbardziej znany i powszechnie ceniony utwór. Wszyscy, którzy lubią sobie ostre i hardrockowe oblicze Led Zeppelin, "IV" mogą kupować w ciemno. Zespół wrzucił tu także trochę cięższych kompozycji, opartych na przesterowanym brzmieniu gitary Jimmy'ego Page'a (podobnie jak w przypadku "III" dużo czystszym i mniej chropowatym niż na "I" i "II"), technicznych solówkach, zawodzeniu i krzykach Roberta Planta oraz ciężkiej, połamanej grze sekcji rytmicznej. I podobnie, jak na pierwszych dwóch płytach, również "czwórka" nie samym hard rockiem stoi, ale i sporą różnorodnością, balansującą między różnymi odcieniami i barwami muzyki rockowej, bluesa oraz folkowych wstawek - o wiele liczniejszych niż na pierwszych dwóch albumach. Obok prostych, dynamicznych, rockowych petard i akustycznych wyciszaczy, znaleźć tu można długie i rozbudowane kompozycje, wśród których znajduje się powszechnie znane "Stairway to Heaven". Muzycy - zwłaszcza Jimmy Page i Robert Plant - pokazują się z jak najlepszej i charakterystycznej dla siebie strony. Nie dziwi więc fakt, że w różnorakich zestawieniach mówi się o nich jako najlepszym gitarzyście i najlepszym wokaliście w historii muzyki rockowej. Ciekawym i urozmaiconym sposobem gry na perkusji popisuje się też John Bonham, który przy ostrzejszym repertuarze mocniej szaleje za garami. Brzmienie wzbogacają bogate partie klawiszy, organów, harmonijki ustnej czy fletu. Podobnie, jak to miało miejsce na "trójce", także tutaj muzyka została oprawiona bardzo dobrym, czystym i wielobarwnym brzmieniem, mocno odbiegającym od stereotypowego obrazu produkcji rockowych płyt z początku lat siedemdziesiątych. Początek albumu jest niewątpliwie prezentem dla wszystkim fanów rockowego oblicza Led Zeppelin, bo zawiera dwie najcięższe i najostrzejsze kompozycje. Najpierw w postaci powolnego i bujającego "Black Dog" z wyraźnymi wokalizami Planta, w czasie których muzyka się wycisza (ten patent wykorzystał później choćby Iron Maiden w takich utworach jak "Hallowed Be Thy Name" i "The Trooper"). Póżniej następuje prosty, szybki i czadowy "Rock and Roll", nawiązujący stylem do takich klasyków, jak "Paranoid" Black Sabbath czy "Highway Star" Deep Purple - kompozycji tworzących wręcz ekstremę muzyki rockowej na początku lat siedemdziesiątych. "The Battle of Evermore", nagrana z gościnnym udziałem wokalistki Sandy Denny to akustyczny, klimatyczny przerywnik, nagrany bez udziału perkusji, kontynuujący folkowe doświadczenia trzeciej płyty Zeppelinów. Spokojnie i klimatycznie (głównie dzięki delikatnym brzmieniom fletu) jest też początkowo w epickim "Stairway to Heaven", który później rozwija się najpierw w dostojną, bardzo dojrzale zaśpiewaną balladę i wreszcie w ostry czad, wzbogacony kapitalną gitarową solówką. Taki schemat kompozycyjny (od spokoju do ciężaru i agresji) stanie się wzorem dla wielu ballad rockowych i metalowych, tworzonych przez tak topowe grupy, jak Metallica czy Guns N' Roses. "Misty Mountain Hop" to powrót do dynamicznych, rockowych klimatów, podanych jednak inaczej niż na początku płyty, bo z lekko schowanym brzmieniem gitary, za to wyciągniętymi na pierwszy plan aranżacjami klawiszy i organów. Najbardziej zaskakuje "Four Sticks" - kompozycja o plemiennym rytmie, wzbogacona ciężkim gitarowym brzmieniem i przez to stanowiąca pierwowzór dla twórczości takich zespołów, jak Tool, Neurosis czy Soulfly. Kolejnym akustycznym, prostym utworem o folkowym zabarwieniu (znów bez udziału perkusji) jest "Going to California", po którym następuje dalsza prezentacja nowego oblicza Led Zeppelin w postaci "When the Levee Breaks". Tę powolną i ciężką pieśń oparto na wyrazistym, monotonnie wybijanym rytmie, schowanym brzmieniu gitary i bluesowym klimacie, tworzonym głównie przez sola harmonijki ustnej oraz popisy wokalne Roberta Planta. "IV" to bez dwóch zdań jedna z najlepszych płyt w dorobku Led Zeppelin i to nie tylko ze względu na obecność "Stairway to Heaven". Po raz kolejny Brytyjczykom udało się stworzyć wielowątkowy, bardzo ciekawy muzycznie album, w którym ciężar i moc ognistego, rockowego brzmienia świetnie się dogadują z folkowym klimatem oraz ciągotami do eksperymentowania i szukania nowych pomysłów na muzykę. Nie jest to przy tym tak proste i przystępne granie, jak mogłoby się wydawać. Szczególnie z percepcją drugiej połowy płyty początkowo słuchacz może mieć problemy, bo te kompozycje nie są tak oczywiste i chwytliwe, jak na wcześniejszych albumach. Tworzy to jednak obraz krążka bardzo wartościowego i po raz kolejny inspirującego przyszłe pokolenia muzyków rockowych. Dlatego też nie wypada go nie znać. Artysta: Led ZeppelinTytuł: IVWytwórnia: AtlanticRok wydania: 1971Gatunek: Hard RockCzas trwania: 42:20 Ocena muzyki Nagroda Poprzedni Następny Mieszcząca się w malowniczym miasteczku Soissons w północnej Francji firma Triangle istnieje na rynku audio od ponad 35 lat, jednak nigdy nie udało jej się przebić do sprzętowego mainstreamu. Wydaje... Kiedy po raz pierwszy zobaczyłem zdjęcia gramofonów MoFi Electronics, pomyślałem, że jest to kolejna kolaboracja mająca przyciągnąć melomanów, którzy niekoniecznie znają się na sprzęcie stereo, a pod płaszczykiem ciekawego wzornictwa... Audiofile uwielbiają piękne, oryginalne i, niestety, zwykle bardzo kosztowne urządzenia służące do odtwarzania muzyki. Wykonane z niesamowitą precyzją gramofony, potężne wzmacniacze lampowe, ogromne kolumny, grube kable - to wszystko kojarzy...

led zeppelin iv okładka